Tarım veya ziraat, bitkisel ve hayvansal ürünlerin üretilmesi, bunların kalite ve verimlerinin yükseltilmesi, bu ürünlerin uygun şartlarda muhafazası, işlenip değerlendirilmesi ve pazarlanmasını ele alan bilim dalıdır. Toprağı işleyerek ürün almanın ve hayvan yetiştirmenin kısa adıdır.
İnsanlık tarihinin en eski bir tarım coğrafyasında yaşamaktayız. Topraklarımızın ve iklimimizin tarıma elverişli olmasından dolayı tarım cennetindeyiz. Aynı mevsim içinde dağda kayak yaparken, denizde yüzebiliyorsunuz. Bir bölgemiz sıcaktan kavrulurken, bir başka bölgemizde battaniyesiz yatamazsınız. Ovalarımız bereketli ve uçsuz bucaksızdır. Topraklarımızda yetişmeyen ürün çok nadirdir. Milletimiz zamanı gelmiş bir eşek ile bir ineği karasabana koşmuş, hem insanlarını, hem hayvanlarını doyurmuş arta kalanla da dünyayı beslemeye uğraşmıştır. Bunu bir eşek bir inekle, daha sonra iki öküzle biraz daha sonra da modernize olup iki at ile yapmıştır. Bu hayvanlarla çiftçiliğini yaparken günde en fazla bir buçuk veya iki dönüm toprağı işleyebilmektedir. Bu gün ise teknolojik tarım yaparak bir günde yirmi katı, otuz katı daha fazla toprağı işleyecek durumdayız. Ama ÜRETEMİYORUZ.
Anadolu toprakları sanki bize yetmiyormuş gibi Afrika ülkelerinden milyonlarca hektarlık topraklar kiralıyoruz. Tarımın miladı sayılan topraklarımız yerlerine hiç bilmediğimiz topraklara yatırım yapıyoruz. Çiftçilerimizden toplanan vergilerle ithal yoluyla ya başka milletlerin çiftçilerini zengin ediyoruz veya başka topraklara yatırım yapıyoruz. Bizim topraklarımızı da kimlerin aldığını bilemiyoruz. Belki bize yetecek kadar toprağımız kalacak ama bu seferde toprağı işleyecek insanlarımız olmayacak. Köylerimizde şehirli gibi yaşayan insanlar, şehirlerimizde köylü gibi yaşayan insanlarımız maalesef çoğalıyor.
Köyde yaşayan ve çiftçilik yapmaya çalışan insanlar köylerini topraklarını terk ettiler. Çünkü tarımdan geçimlerini sağlayamıyorlar. Tarım girdileri, tarımdan kazandıklarından daha maliyetli. Bu yöre için söylemek gerekirse zeytin, tütün, pirinç, sebze, meyve hasatlarının sonunda çiftçiler evlerini, düğünlerini yapabiliyorlardı. Çocuklarını üniversitelerde rahatlıkla okutabiliyorlardı. Ve rahatlıkla geçinebiliyorlardı. Bu gün bizim yöremiz gibi verimli topraklara kurulmuş olan köylerden büyük oranda şehirlere göç olmuşsa oturup düşünmek lazım. Önümüzde ki günlerde dövize dayalı faiz sisteminden bankalarda parası olan bir avuç kaymak tabakasına ödenecek miktar ile çiftçinin tarımsal girdilerine süspanse yapılsa tarımsal üretimden edeceğimiz kazanç çok daha fazla olurdu. Sayın bakan veya bakamayanların demeçlerini dinleyince şaşırmamak elde değil. ÜRETİN, ÜRETİN, DELİ GİBİ ÜRETİN diyorlar. Ey çiftçi siz ne haldesiniz diye soran ve çiftçinin halinden anlayan yok. Sorun ÜRETİMDE değil YÖNETİMDEDİR. İthal ettiğiniz ürünlere, yabancı ülkelerden kiraladığınız topraklara, geri alamadığınız medya patronlarına, inşaat baronlarına verdiğiniz kredilerin yarısını bizim çiftçilerimize verebilseydiniz işte biz o zaman DELİLER GİBİ ÜRETİRDİK.
Geçtiğimiz yıl 6.50 TL olan mazotu almakta zorlanan çiftçilerimiz 20 TL’yi geçen mazotu nasıl alacaklarda traktörü ile o toprağı işleyecekler. Gübre ve zirai ilaçta da üç katı artan fiyatlarla DELİ GİBİ ÜRETMEK mümkün mü? Siz sayıları hızla azalan üreten çiftçilerimizle kafa mı yapıyorsunuz? Meselelerden, çiftçinin problemlerinden bu kadar bilgisiz ve uzak mısınız? Sayın Tarım Bakanımız, Sayın BİNALİ bey, çiftçi traktörünün deposunu sizin makam arabalarınız gibi devlet imkânları ile maalesef dolduramıyor.
Yerden, yere vurduğunuz eski Türkiye’ye bir bakınız bir eşek ve bir inekle nasıl DELİ GİBİ ÜRETMİŞİK, ürettiklerimizle fabrikalar, limanlar, tesisler kurup barajlar yapmışız, bu gün BİR DEPOÇUK MAZOT alamazken kuşaklı varillerle mazot alıp nasıl DELİLER GİBİ ÜRETMİŞİZ. Sorun ÜRETİMDE DEĞİL, sorun YÖNETİMDE. Bunu anlayabilirseniz sorunu çözebilirsiniz.
