.
Seçimler ile münasebetim uzun , eski aslında. Benim neslim 12 eylül askeri darbesini gördü ve hissetti. Apolitik olması hep telkin edildi ,öğütlendi hatta zorla politikadan siyasetten soğutuldu.
Hergün televizyonda şu kadar yasak yayın yakalandı diye kitaplar görürdük. Bunları gören insanlar kitaptan bilgiden uzaklaşır ya ,işte biz uzaklaşmayan tarafta olmaya çalıştık.
Çünkü bilgiden uzaklaşırsanız , kendinize hiçbir saygınız kalmaz ,değeriniz kalmaz. Başkalarının oyuncağı olursunuz. Bunu istemezsiniz. Bilgisiz biri olmak istemezsiniz ,ama bilgili biri olmak için de çaba sarfetmezsiniz ,çünkü bu zor, O zaman ne olur?. Bilgili biriymiş gibi rol yaparsınız.
Şimdilerde renkli ve heyecanlı miting kalabalıklarına karışarak siyasetçinin kitleyi coşturmak için yüksek perdeden atıp tutmasını izlemek enteresan geliyor artık. Hiçbir seçimde bu kadar sallamasyon yapılmamıştı.
Peki bizim neslin farkı ne?. Biz neyin sallamasyon olduğunu kolaylıkla anlayabiliriz.
Adaylarını tanıtan siyasetçinin pazarcı esnafından öğreneceği çok şey var , seçimler öncesinde bol bol Pazar gezselerdi iyi olurdu.
Araştırdığımda gördüm ki günümüzle kıyaslandığında 60’lı yıllar, 70’ler bir masumiyet ve inanç dönemiymiş. Bizim neslimizin politikleştiği 80 ler de öyle sayılır. İnsanların söyleyecek lafı, herkesin her konuda yanlış da olsa sağlam fikirleri, sağcısında da solcusunda da en saf hâliyle yükselen bir mücadele azmi vardı. Ayrıca herkes kitap dergi okurdu, öğrenmeye açıktı.
Bence masumiyet 90’lı yıllarda azalmaya başladı, 2000’li yıllarda yerini fikirsizliğe ve politik çakallaşmaya bırakarak tamamen kayboldu. Medya ve siyaset parayla iyice içli dışlı oldu, kalemler satılığa çıktı. Artık herkesin, her şeyin bir fiyatı vardı. Parayı bastıran istediğini alıyor, dilediğini yapıyordu.
Şu 14 Mayıs seçimlerinin seyirlik gösterilerine baktıkça hayret ediyorum. İçerik yok. Zayıf.
Para buldum, hepinize “verecem,” çok mutlu olacaksınız. Şimdi size bizim neslimizin ve ondan önceki neslin kendini bilenlerinin farkını açıklayacağım.
Biz ,o parayı nasıl buldun?, eğer gerçekten bulduysan nasıl bir ödün verdin?, bize bunun gerçek maliyeti ne, diye sorarız.
Ne yazık ki şu anda oy veren kesimimizin yüzeysel izlenimlerle, en ham hayallerle gidip oy verecek olmasının ve milletin iradesinin bu şekilde tecelli edeceğinin endişesini yaşıyoruz. Bu endişenin sebebi seçim sonuçları ile ilgili değil.
Biz 100 yıllık cumhuriyetimizde insanlarımızı yetiştiremedik. Nitelikli ,donanımlı, ilkeli hale getiremedik endişesi.
Aslında gerçek şu.
Ahlakın bittiği, tamamen bir zenginler kast sistemine dönüşen siyasî camianın, yüksek teknoloji sayesinde, kendilerinin bulaştıkları pisliklerin göz önüne serilmesinden duyduğu endişe ve korkuyu görebiliyorsunuz. Hergün sosyal medyada çıkan görüntüleri görüyorsunuz. Bunu ilk kez bu kadar yoğun ve derin görüyorum.
Başka bir ilk te ,iki bakanımızın cümleleri.
Şu ana kadarki siyasi tecrübelerimde İçişleri Bakanı’nın “14 Mayıs 2023 Batı’nın siyasî darbe girişimidir” sözü gibi bir beyan hiç duymamıştım. Seçimlerden uzaklaşabilmeyi alternatif olarak sunabilme çağrısı gibi geliyor bazılarının kulağına. Adalet Bakanı’nın yaptığı, şampanya patlatan ile temiz alnı secdeye değen ayırımı da bir enteresan beyan ve tehlikeli.
Şimdi yukarıda dedim ya , biz bu iki cümlenin derinliğini sorgularız. Ama bakıyorum hiç kimsenin zihninde hiçbir şey ifade etmiyor . EYT ile İskandinavlar iflas etti. Biz bunu gerçekleştirmeyiz deyip seçim yaklaşınca bu yasayı çıkarmadaki mantığı ,anlamı sorgulamaya gerek yok. Anlaşılabilir. Ama yukarıdaki iki konu çok tehlikeli.
Herkesi kurtaracak olan kendi kollarıdır.
Sevgiler.
