Nadır su havzasından İznik gölüne kadar Orhangazi’den kıvrılarak yarı baygın akan dere..
Nadır deresi.
- köprü.
Mezbaha deresi.
Gibi bilinen bazı isimleri var.
Bu dere biliyorsunuz belirli bir proje kapsamında temizlendi.
Fazla eski olmayan zamanlarda 3. Köprü dediğimiz mıntıkada çocuklar el yordamıyla Gördek dediğimiz balıkları yakalıyordu.
Çalı dipleri veya kaya parçası aralarında.
Hobi balıkçılığı var şimdilerde belirli belgesel kanallarında.
Para verip el yordamıyla balık tutma organizasyonları yapıyorlar.
Yaptıkları organizasyonu koltuklarımızda dakikalarca seyredip eğleniyor.
Korkutucu özelliğini iki eski balıkçı ortadan kaldıracak bir yüz ifadesiyle tarif ederek güleryüzle müşterilerine anlatıyor.
Bir sonraki programda ise durum daha farklı.
Şapka, çizme ve küçük bir kayık ile belirledikleri bir balık çeşidini oltayla yakalayıp tekrar suya salıyor.
Bu da para verilen bir organizasyon.
Ve normal olan bir durum var burada.
Bilmem dikkatinizi çekti mi?
Balık için gidilen dere veya nehir veya akarsunun etrafı.
Olduğu gibi doğal bir ağaçlık.
Allah vergisi, kul korumasında.
Diğer bir canılının yaşam hakkına saygılı bir ortam.
Üreyip nesillerini devam ettirebilmeleri için.
Peki neden böyle bir popilasyona sahip bu coğrafya?
Kişiler mi oluşturdu bu ortamı.
Yoksa doğal mı?
Yada doğal bir güzellik diyebilir miyiz?
Diyebiliriz tabiki.
Çünkü içine girip bazı aktiviteler için para ödüyorsun.
Demek ki korunan yerler değerli yerler ve insanlar bu değere artık fiyat belirlemişler.
Eskiden…
Dut ağacından atlarken sapan taşı değiştiren arkadaşlarımız vardı bizim.
Hemde bedava.
Balık temizlemek sadece bir bakımlık ders ve bir pişirimlik bir mevzuydu.
Eşyalar çalıların veya ağaçlarında üzerinde kuruyacak ki eve gittiğinde ortada bir delil kalmasın.
Geçenlerde üçüncü köprüye yine gittik.
Yılın bu zamanlarında ak balıklar yumurta bırakabilmek için gölden dereye ve dereden içerilere doğru ters yüzerek yumurta bırakıyorlar.
Bir nesil devam etsin diye.
Ve o kadar zahmet çekiyorlar ki izlemek ayrı bir keyif.
Saatlerde suyun tersine atlama çalışan balıkları izliyor belirli bir kişi sayısı.
Aslında olayı bilenler desek daha doğru olur.
Yılın bu zamanlarında orada aynı kişileri balıkların bu mücadelesinde görebilir siniz.
Ve bu aktivite bedava.
Tabi ki balıkların bu durumunu fırsata çevirip yumurta bırakmaya giden balıklara tuzak kuranlarda var.
Normal hayatta sana bana yaptıkları gibi.
Artık normal kaşıladığımız bir durum.
Çölleşme nasıl normal karşılanıyor ve doğal güzellikler tahrip edilirken sadece izliyoruz ya.
İşte öyle.
Şimdi bu durumu sadece iki üç anıyla belirttim.
Yani orasının hazır yeni safya açılmışken korunması gerekiğini belittim.
Etrafının ağaçlandırılmasını.
Bu ağaçları okul çocuklarına veya yapılacak bir etkinlikle oranın önemini bilen kişi veya gönüllülerle dikmek zor olmasa gerek.
Ağaç dikme konusunda birçok çevre kuruluşu rahatlıkla temin sağlabilir.
Burada sadece yapılan işin kime hizmet edeceği önemli.
Beton olmasın…
Kalın sağlıcakla…
