Çoğumuz Orta Asya’dan gelmiş, Hunlar, Göktürkler, Oğuzlar, Avarlar, Karahanlılar, Gazneliler, Selçuklular ve Osmanlıların izlerini taşıyan, onların soyundan gelmiş Türkleriz.
Bulgaristan’dan, Makedonya’dan Yunanistan’dan gelmiş Türk, Ahıska Türkü, Boşnak, Arnavut, Kafkaslardan gelmiş Çerkes, Doğu Anadolu’daki Kürt, Kara Denizdeki Laz, Gürcü halklarıyız. Hatta Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da Arap halkları da var. Tabii ki Lozan antlaşmasıyla hakları güvence altına alınmış azınlıklar var.
Türkiye Cumhuriyeti tüm bunların bütünüyle Türk üst kimliği ve “Ne mutlu Türküm diyene” söylemi ile Atatürk milliyetçiliği şemsiyesi altında bir ulus devlettir. Bu gerçeği belleklerimizden silmeyelim.
Bu gün bile hâlâ izlerini taşıdığımız Tengricilik, Şamanizm gibi inançlara sahip olan Türkler var. Ayrıca Gagavuz Türklerinin, Yunanistan’daki Karaman Türklerinin Hristiyan, Hazar Türklerinin Yahudi, Altay Türklerinin Tengrici, Saha Yakut Türklerinin hâlâ şaman, Uygur Türklerinin Budist, Azeri Türklerinin şii, Anadolu Türkmenlerinin alevi olduğunu hatırlayarak Türkiye’de Hristiyan, Yahudi Zerdüşt, Süryani gibi inançları olan çeşitli halklar Laikliğin teminatı altında Türkiye Cumhuriyetinde bir arada yaşamaktalar. Sadece Sünni Müslümanları var saymanını âlemi yoktur. Türklerin nasıl Müslüman oldukları konusunu tartışmayacağım. Ancak Hasbelkader Müslüman oldular diye soylarını, öz benliklerini, geçmişlerini köklerini, örf adetlerini terk edip yok sayması beklenmemeli hattı zatında buna meydan verilmemeli. Yani Araplaşmamalı.
Bu Nokta da Hoca Ahmet Yasevi’yi, Yunus Emre’yi, Mevlana’yı, Hacı Bektaş Veli’yi, Pir Sultan Abdal’ı mutlaka- hatırlamadan ve anmadan geçmeyelim.
Çoğumuz Arap kültürünü İslam sanmak gibi bir yanılgının içerisindeyiz. İslamiyet’i Araplık olgusundan ayırmalıyız. Başka bir anlatımla: İslam’ı Araplaşmak olarak algılamak gibi yanlışın içerisindeyiz. İslam ile Arap kültürünü ve dilini karıştırıp Arap örf ve âdetlerini İslam dininin yerine koyuyoruz.
Bakın, İslamiyet’le Araplığın özdeştirilmesi, İslamiyet’in evrensel bir din olmasını tartışmaya açar. İslamiyet yerel bir din haline düşer. Oysa iddia odur ki, İslamiyet evrensel bir dindir. Kaldı ki zaten İslamiyet her ne kadar Arap yarım adasında ortaya çıkmışsa da Arap olmayan devlet, kavim ve topluluklarınca yayılması gerçekleşmiştir. Tarihsel süreç bize İslamiyet’in Bir Arap dini olmaktan çıktığını işaret ediyor.
Kur’an’ı Arapça okumaya özendirmek, Arap alfabesine teşvik etmek, çocuklara Kur’an’da geçiyor diye Arapça isimler koymak, Arapça kelimeler kullanmak, Arap diline kutsallık atfetme, sarık, şalvar, fes, entari, çarşaf cübbe giymek, Arap tarzı sakal bıyık bırakmak, davranışlarından müziğine, Araplara öykünmek. Bunların hepsi Araplaşma eğilimleri. Yavaş yavaş Araplaşıyoruz Hatta asimile olma tehlikesiyle karşı karşıyız.
Araplaşmadan da İslam’ı yaşayabiliriz. İnanç, ibadet ve dini gereklerimizi yerine getirebiliriz.
Son zamanlarda Araplaşma faaliyeti başka bir boylamda sürüyor. Sığınmacı, mülteci, göçmen, misafir adı altında 10 milyon civarında çoğunluğu Arap olan yabancı ülkemize giriş yaptı.
Irkçı değilim, misafirperverim ama bu kadar sayıdaki insanın Türkiye’nin demografik yapısını, ekonomisini, demokrasisini, değerlerini, kültürel yapısını, çağdaş yapısını bozacağını düşünüyorum; o yüzden tedirgininim
Takdir edersiniz ki Yazım boyunca Türkçülüğü yüceltip Arapçılığı aşağılamamaya özen gösterdim. Irkçı ve şoven yaklaşmamaya gayret ettim.
Biliyorsunuz ki küresel emperyalizm ulus devletleri yok etme niyetinde. Ülkemiz de emperyalizmin kuşatması altındadır. Ulus devletimizi parçalamak ve dağıtmak peşindedir. Dini safsata, hurafe ve yanlış ya da muallakta görüş ve fikirleri sahte, yalan bilgileri çarpıtarak, maniple ederek ülkenin değerlerini, kültürünü köklerini dindarlaşma adı altında Araplaştırarak silmeye çalışmaktadır.
Oysa geldiğimiz yerler belli gittiğimiz yer bellidir. Yönümüz çağdaş dünyadır, ileri demokrasidir. Hedefimiz Atatürk’ün açtığı Muasır medeniyet yolunda ilerlemektir.
